เนื้อเพลง วัยหวาน - ธานินทร์ อินทรเทพ

เมื่ออรุณในรุ่งชี วี
เริ่มปฏิทินแห่งเวรกรรม
จากวัยช้าวัยชื่นฉ่ำ
สู่วัยสายไปถึงค่ำ จนวัยวาย
ผ่านวัยหวานซ่านในอารมณ์
ผึ้งกลายเป็นขมฉากสุดท้าย
กว่าจะรู้ตายครึ่งตาย
กับวัยรักวัยมักง่าย
วัยเวรกรรม
ชาติเดิมฉันคง
เติมบาปเต็มหัวใจ
ทุ่มเทไว้ใน
ใจจิตเธอจนหนำ
ชาติเดิมหมุนไป
ชาติใหม่มาหนุนนำ
ใช้กรรมช้ำใจ

โอ้วัยนี้เปรียบราตรีปลาย
ใกล้วันสุดท้ายแห่งเขตขัย
ผ่านวัยแล้วมาหลายวัน
แต่วัยหวานวัยรักใคร่
ยังวนเวียน